Coping mechanismen
Zondagavond, we hebben de planning voor de komende week besproken, het huishouden is gedaan en terwijl de granola in de pan bakt, schiet mij ineens een gesprek van vanmorgen te binnen. Het ging, ongeveer, als volgt: Lief: Wat zit er in dat flesje met plantenvoeding eigenlijk? Ik: Uhm plantenvoeding, hoezo? L: Dus daar zit verder niet iets giftigs in ofzo? Ik: Nee, niet dat ik weet. Maar wat is ermee? L: Hij lag namelijk in het kastje … (abrupte onderbreking) Ik: Hoezo, hij lag in het kastje? Hij kan daar gewoon staan. L: Nou niet op die plek blijkbaar, want hij lag dus en hij kan er niet staan. Maar in ieder geval (…) Ik: Nee, hij moet daar gewoon kunnen staan. Waarom stond hij daar niet? L: Dat weet ik niet, maar in ieder geval hij lag dus. En toen is hij gaan lekken in het kastje. … … Ik: Ah, oke. Dat is niet erg denk ik. Er zit niets giftigs in. Alleen plantenvoeding. L: Oké, dat is mooi :). Buiten de omweg die we maken in dit gesprek, bedacht ik me tijdens het bakken dat...